Jaren geleden waren oplosbare zouten in staal vooral een probleem bij corrosie bescherming en recuperatie van “oude onderdelen” met reeds een service life uit Bv een. maritieme omgeving of een zeewater toepassing.
De onoplosbare zouten zorgde ervoor dat de vereiste reinheid (bv S.A 2,5) niet kon behaald worden met conventioneel gritstralen en dus niet coating geschikt bevonden werden:

Spoelen met demi-water, herstralen, vlammen waren de enige mogelijke oplossingen om deze hardnekkige contaminatie weg te halen. Studies wezen uit dat niet enkel het niet behalen van de reinheid (volgens de norm) een probleem gaf maar ook dat de capillaire restzouten een zeer negatieve invloed hebben op hechting van de coating of verf en bijkomend een zeer grote invloed hebben op osmotic blistering (blaasvorming) bij verder gebruik van het gecoate onderdeel.

De lastenboeken werden aangepast, de regels werden strikter en de garantie van verf fabrikanten beperkter indien restzouten gevonden werden.

Fabricage van goedkoper staal komende uit het oosten, van staalfabrieken die staal produceren langs de zee of het nieuwe staal aanleveren over zee zorgde ervoor dat het probleem zich ook begon te stellen bij nieuw staal en dus nieuwbouw.

In de huidige tijd blijkt de contaminatie van nieuw staal een mondiaal probleem is dat zorgt voor gigantische kosten en vertraging bij het bouwen van nieuwe installaties (bv opslagtanks). We stellen bv ook vast dat nieuw staal gecontamineerd wordt door water testen met beladen water en dat de , bouwheer, verfleverancier en schilder/Coating applicator achteraf kampt met deze problematiek

Door de ervaring vanuit het verleden van “revamping” van oude onderdelen brengt Correx bvba een techniek op de markt met een soort “zeep” onder de benaming Chlor-Evac, die op een zeer efficiënte en economisch manier de contaminatie van oplosbare zouten reduceert tot een aanvaardbare minimum die vastgelegd wordt in diverse lastenboeken; ITP plannen of garantie bepalingen.

Peter Stranger

Correx bvba

Corrosion experts